Η ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΤΕΛΕΙ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΗΣ


Ξέρω πως τα σπίρτα που άναψα τότε
θα σβήνουν κάθε φορά που θα προσπαθώ
,Εσύ που ήρθες να μου πεις
το νόημα της ψυχής τους
θα πεθάνεις μαζί με τις ελπίδες
της άδειας νύχτας.
Τότε που με θαλπωρή θα φιλάς
τα κόπρανα της λαγνείας σου. .
Τα σχέδια που έφτιαξες
στάζoυν σκατά και λάσπη.
Οι γυμνές γυναίκες θα πέφτουν
απ'τα ταβάνια όταν κάποιος πάνω
θα χορεύει στο ρυθμό της εποχής.
Ο \1> Ήχος ροκανίζει τα βάθη με άμουσες οπτασίες
Η γλώσσα δεν έχει πια σημασία
Η Παραφωνία τελεί τα χρέη της.
Οι τρελοί που γνώρισα σήμερα
με τριβελίζουν
στο δωμάτιο που στάζει μιζέρια.
Ποτέ δεν προσπάθησα να μάθω
τις σκέψεις του ύστερα
Στα σημεία που έγλυψα προχθές,
φύτρωσε προσμονή καύλα και ηδονή
θέλω να γράψω μια οπτασία
θέλω να γαμήσω μια ορχιδέα
Θέλω να σκίσω τις εικόνες
που μου έδωσες χθες
τις ώρες που σε προκάλεσα
να δώσεις κομμάτια του εαυτού σου.

 

© andreasvatistas

BACK