ΤΑ
ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΑ
Τα εξαπτέρυγα του μυαλού
σου
έστησαν χορό στο προσκέφαλό μου
Ξεμυαλισμένες γυμνές καρδιές
ήξεραν καλά το παιχνίδι τους
και γρατζουνούσαν αδιάκοπα
τις τσιγαρισμένες μουσικές μου φόρμες
Το αδιάβρρχο καρπούζι έστησε .
το μεγάλο παλαμάρί εκεί ψηλά,
το έβλεπε μόνο ο τράγος
απ' το απέναντι μποστάνι.
Κοροϊδευτικά μου χαμογέλαγε
για το θέαμα που μόνο αυτός απoλάμβανε
Τα δάκτυλα του σαλιγκαριού
γαργαλούσαν το έδαφος
καθώς έγραφε το όνομά μου λάθος
λίγο πιο δίπλα από τις
άγουρες ακόμα ντομάτες.
Κι ύστερα γελούσα
καθώς το σκοτάδι σαν τα μηνύματα ταξίδευε
στις απέραντες θάλασσες.
|
