|
©
andreasvatistas
BACK |
|
Η
ΤΡΥΠΑ
Άνοιξα μια τρύπα
βαθιά
ανέθρεψα το σκουλίκι για ν' ανέβει
απέτυχε, σκάλωσε έπεσε
το φευγιό αβέβαιο τώρα
είναι μεγάλη και φτιαγμένη έξυπνα
Μοιάζει δικιά μου αλλά όχι
απ' άλλα χέρια είναι φτιαγμένη
φυλακή άχρωμη νιώθω αμήχανα.
Άρχισα την αναρρίχηση δύσκολα
Το χώμα νωπό ανίκανο να αντισταθεί
παρέσερνε και μένα μαζί του
Λάσπη στη σάρκα στα σωθικά
ατελείωτες προσπάθειες ήρθαν
νιώθω τρύπες κοντά
ακούω προσπάθειες άλλων
παρηγοριά μου η αποτυχία τους
κάποτε, θα τελειώσουμε
το φως, η τρύπα, το ξέρω. |