BACK

ΦΑΝΑΡΙΑ

Ο κύριος παξιμάδης πέθανε
μου είχε στείλει τα καπάκια
Μέρα με τη μέρα κατάλαβα
τα βαθιά και άπατα νερά
του πηγαδιού που έπεσε μέσα.
Περπατήστε επιτέλους να φτάσετε
αν και πήρατε τα κιλά σας
Μοίρασε μου να παίξουμε
θα βάλω όλα τα λεφτά μου.
Μπες μέσα στο συρτάρι
Είναι κόκκινο το σκιερό σου μπούτι
Απότομα ήρθε από τα δεξιά
αμέσως έγινε το λιγοστά μεγάλο.
Αρχίζετε να πιστεύετε στις τύχες;
μα είναι δυνατόν, εσείς;
Τα καπάκια της με γλίτωσαν
την ώρα της βαφής τους...
Δύσκολα περνάτε στο απέναντι...
Βάλτε τα καλά σας και
γρήγορα περάστε.
Ξηλώστε τις πέρδικες
χωρίς να βλέπετε.
Αγαπάτε τα ψαλίδια
της θείας τούμπας.
Μπά, για πιο φως μιλάτε;
Πάρτε τη μηχανή του κιμά
Και κόφτε λίγη σκέψη
Τους κλέψανε αγάπη μου.
Απόκλισε τις ξένες και άρχισε,
και άρχισε με την σειρά
το μέτρημα της σιωπής σου.
Κούνα ρυθμικά το κορμί σου
ακούγοντας παλιές μελωδίες.
Πάμε στις τρεχούμενες πλαγιές
να τρέξουμε κοντά στη θάλασσα
Όταν θα πέσεις στο νερό
γέλα σαν μωρό
και το βράδυ στη φωτιά
ας κάψουμε τα πάθη μας
στριγκλίζοντας στ' αστέρια
θα 'ναι η ώρα που τα κότερα
θα σέρνονται στον πάτο της αλμύρας.
Φως μου σε περιμένω
ν' ανάψεις τους πυρσούς μου
Μετά τον κρεμασμένο
ο άλλος έσπασε το τραπέζι.
Ας πηδήσουμε μαζί στ' άπατα του μυαλού
να βρούμε τις χαμένες μας ελπίδες.