BACK

ΕΔΩ

Αρχή της μεγάλης αντάρας της χαρούμενης
οι προσμονές για γλυκές μέρες
η ομορφιά της ζέστης του πατσά
ο πατέρας τους κάνει εξαωρίες
βότκα ζεστή, κρύα πόδια,
εντάξει
παράξενες λέξεις ηχούν στ' αυτιά του βάλτου
ο παράτερος τσίγκος έλουσε την Άνοιξη
Ο έρωτάς μου παράφορος με τρέφει
ξέρεις βλέπω με τα μάτια του νου
τώρα θα κοιμάται.
Μη μοιρολογάς, τραγούδα...
θολά νερά υψώνονται μπρος μου
τα μάτια μου όμορφες γυαλιστερές μπίλιες
παίζουν στα πεζοδρόμια τα βροχερά
ξηρασία στο πλοίο τσούζει τα σύννεφα
σήμερα εδώ που γράφω
αναλαμπές στα σταχτιά νέτα νερά της.